مفهوم «آزار» منتهی به پناهندگی در رویة قضائی کشورهای پناهنده‌پذیر

یکی از عناصر موجود در تعریف پناهنده که در رویه قضائی کشورهای پناهنده‌پذیر مباحث بسیاری را به خود اختصاص داده است، عنصر « آزار» (Persecution) است. از آنجا که مفهوم، دامنه و مصادیق این عنصر روشن نیست رویه قضائی با استخراج معنای لغوی، رجوع به برخی از مواد کنوانسیون 1951 و ملاک قرار دادن تبعیض، از آزار تعاریف متنوعی ارائه داده است اما در این میان، تعریف آزار بر مبنای صدمه شدیدی که با معیار نقض‌های حقوق بشر سنجیده می‌شود از بیشترین مقبولیت برخوردار شده است. رویکردی که آزار را بر مبنای دستجات مختلفی از نقض‌های حقوق بشری تعریف می‌کند به‌حدی در میان کشورهای پناهنده‌پذیر از مقبولیت برخوردار است که به‌سادگی نمی‌توان وجود آن به‌عنوان « رویه بعدی» ـ مذکور در بند (ب)2 از ماده 31 کنوانسیون وین حقوق معاهدات (1969) ـ را در تفسیر کنوانسیون 1951 نادیده‌گرفت. این رویکرد که آزار را بر مبنای نقش و جایگاه ارزش‌های استعلایی حقوق بشر تعریف می‌کند همچنین نفوذ و تأثیر قواعد حقوق بشر بر حوزه قانونگذاری داخلی که تا مدت‌ها از امور « ذاتاً در صلاحیت داخلی» به شمار می‌رفت را به اثبات می‌رساند.